آیا گردان ها در دسترس هستند؟

آیا تورنیکت ها قابل دسترسی هستند؟

دسترسی به تورنیکول ها می تواند بسته به طراحی و ویژگی های پیاده سازی شده در سیستم های مترو مختلف متفاوت باشد.در حالی که طرح های سنتی تورنیتل ممکن است برای افراد دارای معلولیت یا محدودیت های تحرک چالش برانگیز باشد، بسیاری از مقامات حمل و نقل در حال کار برای بهبود دسترسی در ایستگاه های مترو هستند.

برخی از تلاش ها برای دسترسی بیشتر به تورنیکول ها عبارتند از:

سیستم های ورودی بدون دروازه: در برخی از سیستم های مترو، سیستم های ورودی بدون دروازه به عنوان یک جایگزین برای تورنیکل های سنتی اجرا شده است.این سیستم ها از فناوری هایی مانند کارت های الکترونیکی استفاده می کنند.، روش های پرداخت بدون تماس یا برنامه های تلفن همراه برای دسترسی بدون مانع به ایستگاه های ترانزیت.

تورنیست های گیت گسترده: برخی از ایستگاه های مترو در کنار یا به جای تورنیست های باریک سنتی تورنیست های گیت گسترده نصب کرده اند.این دروازه های گسترده تر مسافران را با کمک های تحرک مانند صندلی های چرخدار جا می دهند، ماشين هاي بچه دار يا کيف هاي بزرگ، که به آنها اجازه عبور آسان تر.

دروازه های قابل دسترسی: تورنیکت های مدرن با ویژگی هایی مانند پهنای فضای باز، موانع پایین تر، شاخص های بصری،و سیگنال های صوتی برای کمک به افراد معلول در حرکت در آنهااین دروازه های قابل دسترسی به طور خاص برای بهبود فراگیری و سهولت استفاده برای همه مسافران طراحی شده اند.

کمک کارکنان: مقامات ترانزیتی اغلب کارکنان خود را در اختیار دارند تا به مسافران که نیاز به کمک در استفاده از چرخ چرخ یا دسترسی به ایستگاه های مترو دارند، کمک کنند.می توانند راهنمایی کنند، راه ورودی دروازه های قابل دسترسی را اجرا کنید یا در صورت لزوم پشتیبانی کنید.

مهم است که توجه داشته باشید که سطح دسترسی ممکن است بین سیستم های حمل و نقل مختلف و ایستگاه های فردی متفاوت باشد.تلاش هایی برای افزایش دسترسی و ایجاد محیط های بدون مانع برای همه مسافران در شبکه های مترو انجام می شود.